بسیاری از ما وقتی مرغ میخریم، فقط گوشت سینه صاف، کمچرب و “سالم” را انتخاب میکنیم. اما دو قطعه کوچک، در خود مرغ پنهان شدهاند که متخصصان تغذیه و آشپزان قدیمی بهشون میگن: «اینها همون گنجینهای هستن که بدن تو رو میشناسه» بال و کتف مرغ.
بال مرغ، چربی زیادی دارد اما نه چربی بد. این چربی، عمدتاً اسیدهای چرب غیراشباع است یعنی همان چربیهایی که قلب را محافظت میکنند، التهاب را کاهش میدهند و حتی به تنظیم هورمونها کمک میکنند. این قسمت، در مقایسه با سینه، مقدار بیشتری زنک و سِلنیوم دارد موادی که سیستم ایمنی را تقویت میکنند و باعث میشوند بعد از سرماخوردگی یا خستگی، سریعتر برگردی.
کتف مرغ آن بخش گوشتی که زیر بال قرار دارد بیشترین مقدار کلاژن و ژلاتین را در بدن مرغ دارد. این مواد، فقط برای آشپزی نیستند. کلاژن، ترمیم مفاصل، پوست، موهای تو و حتی دیواره رودهات رو تقویت میکنه. اگر تو از درد مفصل، خشکی پوست یا مشکل گوارشی رنج میبری، کتف مرغ مثل یه “سرم داخلی” عمل میکنه.
اما چرا ازش دوری میکنیم؟
چون ظاهرش “کمجذاب” است. چربتر، چندان صاف نیست، و گاهی با استخوان. اما همینهاست که آن را ارزشمند میکند. بدن تو به این قسمتها نیاز دارد نه فقط برای انرژی، بلکه برای ترمیم. مرغ، هم مثل انسان، بیشترین تلاشش رو در حرکت و حفظ تعادل میکند و بال و کتف، همان نقاطی هستند که این تلاش را تحمل میکنند.
یک وعده کوچک از بال و کتف مرغ بخارپز، در فر یا در سوپ کافی است تا بدن تو را با مواد مغذی عمیق تأمین کند. نیازی به دارو یا مکمل گرانقیمت نیست. فقط نیاز است که یک قطعه کوچک را از حالت «بد» به «بهترین بخش» تبدیل کنی.